Την Κυριακή του Πάσχα κάθε σπίτι σουβλίζει τον πατροπαράδοτο οβελία του και το κοκορέτσι του.
Όμως το έθιμο του σουβλίσματος κατά κύριο λόγο προέρχεται από το εβραϊκό Πάσχα. Γιατί όμως σουβλίζουμε την ημέρα αυτή; Η ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα έχει καθοριστεί από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Βιθυνίας στην Νίκαια το 325 Μ.Χ . Όπου και αποφασίστηκε να γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το Πάσχα των Ιουδαίων.
Έτσι πριν ξεκινήσουν για την μεγάλη έξοδο ο Θεός μέσω του Μωυσή τους είπε να συγκεντρωθούν σε μεγάλες ομάδες και όλες οι οικογένειες να θυσιάσουν από ένα αρνί. Και με το αίμα του θα έπρεπε να βάφουν τους παραστάτες των θυρών τους για να μην εξολοθρευτούν από τον άγγελο του Θεού που θα έφερνε τον θάνατο στα πρωτότοκα παιδιά κάθε οικογένειας. Αργότερα βγήκαν περίπου ένα εκατομμύριο λαός από την Αίγυπτο με εντολή του Φαραώ.
Επίσης κάθε οικογένεια που θα θυσίαζε το αρνί θα πρόσφερε και την σωτηρία όλου του λαού και το έτρωγαν χωρίς να σπάσουν τα κόκαλα του μαζί με αζύμωτο ψωμί και πίκρα χόρτα. Οι Ισραηλίτες την έξοδο τους από την Αίγυπτο την γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 14 του μήνα Νισαν δηλαδή ανάμεσα σε Μάρτιο και Απρίλιο την ονομάζουν Πάσχα εννοώντας το πέρασμα την διάβαση γιατί με την διέλευση της ερυθράς θάλασσας πέρασαν από την σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία.
Τέλος, ο αμνός συμβολίζει και τον ίδιο τον Χριστό όπου ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τον παρομοίασε με αμνό του Θεού όπου θα πάρει στις πλάτες του όλες τις αμαρτίες του κόσμου.
