Τι άλλο θα επινοούσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας προκειμένου να απαξιώσει και προπάντων να υποβαθμίσει τη ετυμηγορία του Ελληνικού λαού των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου.

Με άνεση και στιλ προσπάθησε να πείσει ότι «τρέφει σεβασμό στη βούληση των ψηφοφόρων στην Ελλάδα», αλλά είναι «εξίσου μεγάλος ο σεβασμός του για τη βούληση των Γερμανών ψηφοφόρων και των ψηφοφόρων στα άλλα κράτη-μέλη».

Μια τοποθέτηση που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, καθώς ουδέποτε διαπιστώθηκε ότι το κύριο επίδικο των γερμανικών αλλά και άλλων ευρωπαϊκών εκλογών υπήρξε η θέση που είχαν τα εμπλεκόμενα κόμματα των εγχώριων εκλογών απέναντι στη ελληνική κρίση.

Μάλιστα η περίπτωση των Φιλελεύθερων (FDP) του Φ. Ρέσλερ είναι το τρανό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα λίγο αφορούσε τους Γερμανούς πολίτες. Ο πρώην υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας και επικεφαλής του κόμματος FDP, Φίλιπ Ρέσλερ, ήταν ο αρχιυποστηρικτής της λιτότητας στην Ελλάδα, καθώς και ένθερμος πολέμιος ενός νέου «κουρέματος».

Οι παραπάνω θέσεις δεν αποτέλεσαν κριτήριο για τους Γερμανούς ψηφοφόρους και το κόμμα των Φιλελευθέρων έμεινε έξω από την Γερμανική βουλή για πρώτη φορά μετά το 1949. Κάνοντας ερμηνεία των Γερμανικών εκλογών αντιλαμβανόμαστε ότι ουδεμία ταύτιση μπορούν να έχουν τα εκλογικά επίδικα σε Γερμανία και Ελλάδα.

Η βούληση του Ελληνικού λαού είναι ξεκάθαρη, «ανακοπής της εξαθλίωσης» και η βούληση των άλλων ευρωπαϊκών λαών «σίγουρα δεν είναι επιμονή για εξαθλίωση του ελληνικού λαού». Θα ήταν σώφρον ο κ. Σόιμπλε να μην προσπαθεί να φέρει  σε αντιπαράθεση τους λαούς της Ευρώπης φορτώνοντάς τους τα δικά του ιδεολογήματα και θεωρώντας τους Ευρωπαίους πολίτες αφελείς.

Μπονάρεβα Βικτωρία

efsyn.gr