Ταξίδια
Η μαγική παραλία με τον ανεμόμυλο μέσα στη θάλασσα.
Το καλοκαίρι πλησιάζει και οι παραλίες θα έχουν την τιμητική τους! Οι παραλίες της Κυνουρίας δεν θα ξεφύγουν από αυτό τον κανόνα, ξεκινώντας από τον Άγιο Ανδρέα που είναι ένα κεφαλοχώρι της Βόρειας Κυνουρίας και αποτελεί έναν ήσυχο προορισμό για οικογενειακές διακοπές. Περισσότερα
Τα Γρεβενά στη Δυτική Μακεδονία έχουν ανακηρυχθεί επίσημα από το 2007 ως η «Πόλη των Μανιταριών», χάρη στα πάνω από 1.300 είδη μανιταριών που φύονται στην περιοχή.
Όσοι επισκεφθούν τα Γρεβενά μπορούν να δοκιμάσουν άγρια μανιτάρια ή καλλιέργειας, αποξηραμένα ή σε σκόνη και φυσικά να γευτούν ξεχωριστές συνταγές με κύριο συστατικό… τι άλλο (;) τα μανιτάρια!
Τα Μαστοροχώρια είναι ένα υπέροχο παραδοσιακό συγκρότημα 25 χωριών με περίτεχνα πέτρινα κτίσματα και τοξωτά γεφύρια, που δεν πρέπει να χάσετε την ευκαιρία να δείτε από κοντά, ενώ όσοι ενδιαφέρεστε για αθλητικές δραστηριότητες μπορείτε να προγραμματίσετε μια εκδρομή στον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου (Βάλια Κάλντα), στον Αλιάκμονα ποταμό και τον παραπόταμό του Βενέτικο.
Το όμορφο γεφύρι της Πορτίτσας αποτελεί ένα μνημείο απαράμιλλης και ασύγκριτης ομορφιάς στα Γρεβενά. Ο ποταμός που περνά κάτω από την κάμαρα του γεφυριού είναι ο Βενέτικος, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ελληνικός ποταμός.
Η κατασκευή της γέφυρας υπολογίζεται το 1743 και σύμφωνα με πηγές χτίστηκε με προσφορές από το Μοναστήρι του Σπηλαίου. Πρόκειται για ένα δίτοξο γεφύρι με το άνοιγμα του μεγάλου τόξου να φτάνει στα 13,80 μέτρα και του μικρού τα 5 μέτρα. Το συνολικό του μήκος είναι 34 μ. και το πλάτος του 2,70 μ., το δε συνολικό του ύψος του φτάνει τα 7,80 μ.
Συμβουλή: Τον Αύγουστο οι «μανιταρόφιλοι» της Δυτικής Μακεδονίας διοργανώνουν την «Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού» στις όχθες του ποταμού Βενέτικου.Ο χρόνος σταματά με το που πατά κανείς το πόδι του στο νησί.
Η πλούσια ναυτική παράδοση του νησιού και ο έντονος κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών γνωστών προσωπικοτήτων, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό.Η Ύδρα είναι ένα από τα πιο γνωστά νησιά του Αργοσαρωνικού… και όχι άδικα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα στη «σπηλιά του Κολοκοτρώνη», η Ύδρα κατοικήθηκε από τη νεολιθική περίοδο. Στη μυκηναϊκή εποχή τα βασικά οικιστικά κέντρα ήταν η Χώριζα και η Επισκοπή. Κατά τους ιστορικούς χρόνους, η Ύδρα βρέθηκε στην κατοχή της Ερμιόνης και της Τροιζήνας. Το νησί άρχισε να αναπτύσσει ναυτική κι εμπορική δραστηριότητα από τον 17ο αι., ενώ στα τέλη του 18ου αι. με αρχές του 19ου αι. εξασφάλισε καθεστώς αυτοδιοίκησης, με αποτέλεσμα να αποκτήσει πλούτο και ισχυρό στόλο. Η συμβολή του στόλου στον Αγώνα του 1821 ήταν εξαιρετικά σημαντική, αφού βοήθησε στην επικράτηση των ελληνικών δυνάμεων στο Αιγαίο. Σημαντικές οικογένειες που πρωταγωνίστησαν στην Επανάσταση του 1821 (Κουντουριώτη, Μιαούλη, Κριεζή, Τομπάζη κ.ά.) κατάγονταν από την Ύδρα.
Εκεί όπου ο χρόνος σταματά…
Στην είσοδο του λιμανιού βρίσκονται τα κανονιοστάσια, ενώ σε παλιά πετρόχτιστη μπαρουταποθήκη στεγάζεται σήμερα το λιμεναρχείο.
Όσοι αποφασίσετε να επισκεφθείτε την Ύδρα δεν πρέπει να παραλείψετε μια επίσκεψη στο αρχοντικό Τσαμαδού, στο οποίο στεγάζεται η Σχολή Εμποροπλοιάρχων και στο αρχοντικό Τομπάζη, το οποίο αποτελεί ιδιοκτησία της Σχολής Καλών Τεχνών. Το αρχοντικό του Γεωργίου Κουντουριώτη, χτισμένο στα τέλη του 18ου αι., αποτελεί εξαίρετο δείγμα της πρώτης περιόδου του νεοκλασικισμού.
Στο Περίπτερο, το δυτικό κανονιοστάσιο του λιμανιού είναι μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Ύδρας, ενώ στο λόφο της Κιάφας, όπου είναι χτισμένη η παλαιότερη συνοικία της πόλης, θα συναντήσετε λιθόχτιστα σπίτια, ψηλούς μαντρότοιχους και στενά δρομάκια.
Η Νάξος είναι το μεγαλύτερο και πιο εύφορο νησί των Κυκλάδων και προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία επιλογών δράσεων και απολαύσεων σε όσους επιλέξουν να περάσουν μερικές ημέρες διακοπών εκεί.
Η Χώρα της Νάξου υποδέχεται τους επισκέπτες του νησιού. Διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία των κυκλαδίτικων νησιών και μια πολύ εντυπωσιακή καστροπολιτεία (η Παλιά Χώρα) με ρομαντικά καλντερίμια και ένα ενετικό κάστρο.
Οι είσοδοι των σπιτιών κοσμούνται από βενετσιάνικα οικόσημα, ενώ τα στενά δρομάκια με τα στεγάδια, οι καθολικές εκκλησίες και οι οχυρώσεις δημιουργούν ένα μοναδικό ταίριασμα κυκλαδίτικης και μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής.
Στο κάστρο της Νάξου βρίσκεται το αρχαιολογικό μουσείο, στο οποίο μπορεί να δει κανείς ευρήματα από τους νεότερους νεολιθικούς μέχρι τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους, καθώς και μια εξαιρετική συλλογή από κυκλαδικά ειδώλια.
Οι λάτρεις των περιπάτων και της πεζοπορίας θα βρουν πολλά σηματοδοτημένα μονοπάτια σε κάθε γωνιά του νησιού, με τη διαδρομή από την Απείρανθο προς την παραλία Μουτσούνα, διαμέσου των παλαιών σμυριδωρυχείων, να ξεχωρίζει, προσφέροντας εικόνες μοναδικής ομορφιάς με φόντο το απέραντο μπλε της θάλασσας.
Οι λάτρεις της ορειβασίας και του ποδηλάτου βουνού θα νιώσουν την αδρεναλίνη τους να χτυπά «κόκκινο» στο υψηλότερο βουνό των Κυκλάδων, το Ζα, με υψόμετρο 1004 μ. και το Φανάρι (908 μ.). Ανεβαίνοντας στο Ζα επιβάλλεται μια στάση στο ομώνυμο σπήλαιο (τόπος λατρείας του Δία κατά τους αρχαίους χρόνους), σε υψόμετρο 628 μέτρων, όπου θα συναντήσει κανείς εντυπωσιακούς σταλαγμίτες.
Το ναξιώτικο τοπίο σημαδεύουν οι πολυάριθμοι πύργοι, μάρτυρες της ενετικής παρουσίας στο νησί, καθώς η Νάξος αποτέλεσε την έδρα του Δουκάτου του Αιγαίου. Ενδεικτικά, αξίζει να εξερευνήσει κανείς τους εξής: Πύργος Μπαζαίου στο Σαγκρί, Πύργος Κρίσπι-Γλέζου στη Χώρα, Πύργος Μπελώνια στο Γαλανάδο, Πύργος Ντελα Ρόκα-Μπαρότσι στη Χώρα.
Τέλος, δε γίνεται να επισκεφθεί κανείς τη Νάξο και να φύγει χωρίς μια αναμνηστική φωτογραφία στη διάσημη «Πορτάρα», τη μαρμάρινη πύλη ενός ημιτελούς ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα.
(Με πληροφορίες από το Visit Greece, newsbeast.gr)
Ένας αγαπημένος προορισμός για μικρές αλλά και μεγάλες αποδράσεις είναι το Γαλαξίδι. Έτσι λοιπόν και την πρωτομαγιά ήταν πολλοί αυτοί που επισκέφθηκαν αυτή την όμορφη κωμόπολη απολαμβάνοντας όλες τις ομορφιές της. Ελάτε να ταξιδέψουμε και μαζί στο Γαλαξίδι, μέσα από φωτογραφίες αλλά και την μεγάλη του ιστορία.
Λίγα λόγια για το Γαλαξίδι και την ιστορία του:
Το Γαλαξείδι (ή Γαλαξίδι) είναι παραθαλάσσια κωμόπολη με 1.718 κατοίκους της περιοχής Παρνασσίδας του νομού Φωκίδας, έδρα του ομώνυμου Δήμου. Βρίσκεται στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου και συγκεκριμένα στη δυτική πλευρά του κόλπου της Ιτέας. Είναι αρκετά γνωστό για τη ναυτιλία που είχε αναπτύξει τον προηγούμενο αιώνα καθώς και για τη γραφικότητα του. Γι’αυτό και το καλοκαίρι προσελκύει αρκετό κόσμο. Περισσότερα
Ο Πόρος είναι νησί του Σαρωνικού Κόλπου. Η αρχαία ονομασία του ήταν Καλαυρία. Έχει 3.993 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 που αποτελούν ομώνυμο δήμο. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την ακτή Πελοποννήσου και το απέναντι χωριό Γαλατάς. Είναι γνωστός, μεταξύ άλλων, για το σπουδαίο λεμονοδάσος που βρίσκεται στην παραπάνω ακτή, ενώ είναι δημοφιλής σαν τόπος μικρών αποδράσεων από την Αθήνα.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο νησιά, την Σφαιρία και την Καλαυρία, τα οποία χωρίζει ένα πολύ μικρό κανάλι θάλασσας αμέσως μετά τον Ναύσταθμο (Προγυμναστήριο).
Η Καλαυρία είναι το αρχαιότερο νησί που ανεδύθη μετά τον κατακλυσμό, είναι ιζηματογενής και κυριαρχείται από ασβεστολιθικά καισχιστολιθικά πετρώματα. Η Σφαιρία είναι ηφαιστειογενούς προελεύσεως και ανεδύθη από έκρηξη του ηφαιστείου των Μεθάνων, η δε πόλη του Πόρου είναι κτισμένη ακριβώς επάνω σε έναν μικρό θολωτό κρατήρα.
Το ιστορικό ρολόϊ, δωρεά του έμπορου και βουλευτή Ιωάννη Παπαδόπουλου, υψηλά στο λόφο της Σφαιρίας, στο κέντρο του Πόρου, αποτελεί σήμα κατατεθέν του νησιού. Στο νοτιοανατολικό μέρος της Καλαυρίας, βρίσκεται η ιστορική Μονή Καλαυρίας, ή Μονή Ζωοδόχου Πηγής Πόρου, που κτίσθηκε το 1713.
Μετά την επανάσταση του 1821, στον Πόρο δημιουργήθηκε ο πρώτος Ναύσταθμος του Πολεμικού Ναυτικού. Στις εγκαταστάσεις αυτές σήμερα φιλοξενείται το Κέντρο Νεοσυλλέκτων του Πολεμικού Ναυτικού (Προγυμναστήριο). Στον Ναύσταθμο του Πόρου παροπλίστηκε, για αρκετά έτη, το εύδρομο “Γεώργιος Αβέρωφ”, πριν μεταφερθεί στον όρμο του Φαλήρου.
Ο Πόρος φιλοξένησε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες, όπως π.χ. η ταινία με τον μεγάλο Έλληνα κωμικό Θανάση Βέγγο «Τύφλα να’ χει ο Μάρλον Μπράντο», τμήμα της ταινίας “Η Αλίκη στο Ναυτικό” κ.α.
Ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε ότι το κανάλι, η επικοινωνία με βάρκες, η χλιδή, η νωχέλεια και ο αισθησιακός πειρασμός του Πόρου φέρνουν στο νου τηΒενετία.
Το θαλάσσιο στενό, τα γραφικά καλντερίμια, τα καλοδιατηρημένα νεοκλασικά και τα παραδοσιακά σπίτια, το Ρολόι και ο Ναύσταθμος, η περίφημη βίλα Γαλήνη, το ιερό του Ποσειδώνα, η μονή της Ζωοδόχου Πηγής Καλαυρείας: όλα στολίδιατου Πόρου, όλα πηγές αέναης αισθητικής συγκίνησης!
Αυτό θα πει πηγή… απόλαυσης!
Τα ιαματικά λουτρά Πόζαρ βρίσκονται στους πρόποδες του όρους Βόρας (Καϊμάκτσαλαν) σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων δυτικά της Αριδαίας. Πρόκειται για μια σύγχρονη λουτρόπολη, με οργανωμένες εγκαταστάσεις, αρμονικά συνδυασμένες με το φυσικό τοπίο, που αποτελούν την ιδανική πρόταση για μια απόδραση στις πηγές… της απόλαυσης!
Τα λουτρά επισκέπτονται άνθρωποι όλων των ηλικιών, καθώς οι ιαματικές πηγές ενδείκνυνται για παθήσεις του κυκλοφορικού και του αναπνευστικού συστήματος, ρευματοπάθειες, δερματικές και άλλες παθήσεις.
Η θερμοκρασία του νερού είναι στους 37 βαθμούς Κελσίου και οι πηγές βρίσκονται σε υψόμετρο 360-390 μέτρων κατά μήκος της κοίτης του Θερμοποτάμου ή Ρέμα Νικολάου.
Το ιαματικό νερό διοχετεύεται μέσω αγωγών μεγάλης ροής σε ειδικά διαμορφωμένες εσωτερικές – ατομικές ή ομαδικές – πισίνες, ενώ η μεγάλη πισίνα προσφέρεται για βουτιές χειμώνα-καλοκαίρι. Οι πιο τολμηροί μπορούν να επιλέξουν να απολαύσουν τα «χάδια» του νερού στους μικρούς καταρράκτες και τις φυσικές αχνιστές λιμνούλες δίπλα στο ποτάμι.
Στη γύρω περιοχή υπάρχει πλήθος καταλυμάτων, διαφόρων τύπων και κατηγοριών, που καλύπτουν όλες τις ανάγκες και βαλάντια.
Γραφικά, όμορφα χωριά … πέρα από τα βουνά.
Πρόκειται για μια «ομάδα» 48 παραδοσιακών, όμορφων, μικρών χωριών της Ηπείρου, που βρίσκονται διάσπαρτα στην περιοχή Ζαγόρι του νομού Ιωαννίνων, στους πρόποδες της Πίνδου.
Στο Δυτικό Ζαγόρι (δυτικά της Τύμφης) μπορείτε να επισκεφθείτε το χωριό Άνω Πεδινά, ένα καλά διατηρημένο ορεινό οικισμό χτισμένο σε υψόμετρο 960 μέτρων και τη μονή Ευαγγελίστριας (1793), στην οποία σώζονται εικόνες από το 17ο-19ο αιώνα.
Μόλις 20 μέτρα παρακάτω (σε υψόμετρο) θα συναντήσετε τα Κάτω Πεδινά, τα οποία είναι γνωστά για τα πέτρινα αλώνια και τις φάρμες εκτροφής στρουθοκαμήλων καθώς επίσης και για το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου Βαστανιών-Καλυβιών το οποίο χρονολογείται πίσω στο 15ο αιώνα.
Στο Κεντρικό Ζαγόρι (ανάμεσα στην Τύμφη και το Μιτσικέλι) και σε υψόμετρο 880 μέτρων ένα από τα χωριά που θα συναντήσετε είναι το Δίλοφο, απ’ όπου ξεκινούν τα μονοπάτια για το φαράγγι του Βίκου και τη Βίτσα.
Ανεβείτε ακόμη 280 μέτρα και σε υψόμετρο 1.160 μέτρων θα βρεθείτε στο χωριό Σκαμνέλλι. Εκεί κοντά μπορείτε να δείτε τη «Σαρακατσάνικη Στάνη», ένα αντίγραφο σαρακατσάνικου οικισμού που λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος.
Πηγαίνοντας προς το ανατολικό Ζαγόρι (ανάμεσα στην Πίνδο και το Μιτσικέλι) και σε υψόμετρο 980 μέτρων θα κάνετε μια στάση στο ορεινό χωριό Γρεβενίτη, με τα τρεχούμενα νερά, για να δοκιμάσετε πέστροφα.
Ανεβαίνοντας στα 1.000 μέτρα, στο χωριό Βωβούσα, που το διαρρέει ο ποταμός Αώος, θα συναντήσετε σπάνια είδη ζώων και φυτών και ένα τοξωτό, πέτρινο γεφύρι που χρονολογείται στο 1748. Το ορεινό αυτό χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στον εθνικό δρυμό Βάλια Κάλντα.
