Σε μια αλληγορική ταινία μικρού μήκους της δεκαετίας του 1960 που απεικονίζει θαυμάσια τη σχέση υποταγής, ένας ξυπόλυτος και καταϊδρωμένος υπηρέτης παίζει φλάουτο και χτυπά ένα ταμπούρλογια να διασκεδάσει τον χοντρό κύριό του, (ενώ συγχρόνως του κάνει και αέρα!), ο οποίος κάθεται σε μια κουνιστή καρέκλα μπροστά από την έπαυλή του στην εξοχή, με θέα μια μεγάλη πόλη.
Στόχος του υπηρέτη, όπως ο στόχος και κάθε δούλου, είναι η ελευθερία, που εκφράζεται σε αυτή την περίπτωση μέσα από το όνειρό του για φυγή στη μεγάλη πόλη, ώστε να σταματήσει να υπηρετεί τον αφέντη του. Έτσι, μια ημέρα, επιχειρεί να ξεφύγει από τη σκλαβιά. Η τιμωρία του αφέντη είναι άμεση: δένει τον υπηρέτη σε μια κατσίκα, πράγμα που τον υποχρεώνει να χρειάζεται διπλό κόπο, σούρνοντας και τη κατσίκα, για να κάνει τις ίδιες δουλειές όπως πριν. Μετά την τιμωρία, ο υπηρέτης προσαρμόζει ανάλογα και το όνειρό του για την ελευθερία. Τώρα, το όνειρό του είναι πολύ πιο «ρεαλιστικό»: πώς να αποφύγει την τιμωρία. Ο κύριος κάνει τελικά αυτή την «παραχώρηση», και η ταινία τελειώνει με τον υπηρέτη να συνεχίζει να υπηρετεί πιστά το αφεντικό του, με μια νέα ορμή και ενθουσιασμό. Περισσότερα