ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ-Εναλλακτική Οικονομία

Η εναλλακτική επιλογή του επιχειρεί ν και η ανάγκη ενημέρωσης και αξιοποίησης στις τοπικές κοινότητες. Το παράδειγμα των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. 

 Η ιδιαιτερότητα των συνθηκών ειδικά της οικονομίας τα τελευταία χρόνια της κρίσεως στην πατρίδα μας δημιουργεί μιαν αδιαπραγμάτευτη ανάγκη για την αξιοποίηση νέων μορφών εγχειρημάτων στο χώρο του επιχειρεί ν.

Η αγορά που ασθμαίνει από την δυσβάσταχτη φορολογία, η ανάγκη συνεργασίας απέναντι στη συνήθη πρακτική της μονοπρόσωπης επιχείρησης αλλά και η έλλειψη δομών και υπηρεσιών του κράτους για την επαρκή προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων οδηγούν στην αναγκαιότητα δημιουργίας “υπέρ-ατομικών και υπέρ-οικογενειακών οργανώσεων οι οποίες δεν εμφορούνται καταρχήν από την επιδίωξη ατομικού ή ιδιωτικού χρηματοοικονομικού συμφέροντος και δραστηριοποιούνται προς το κοινό καλό” (A.Caille, 2011,σ.100).

Στον τρίτο τομέα της οικονομίας ο οποίος έρχεται να λειτουργήσει όχι απαραίτητα ανατρεπτικά αλλά συμπληρωματικά καλύπτοντας κενά της δημόσιας και ιδιωτικής οικονομίας, υπάγονται και ανθοφορούν οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ, μορφώματα στα οποία πρωταγωνιστούν οι ενεργοί πολίτες και δια μέσω των συλλογικών δράσεών αγωνίζονται και εκφράζουν την “βούληση και διεκδίκηση εναλλακτικότητας έχοντας ως κύριο στόχο την ικανοποίηση του κοινωνικού σκοπού” (Τ.Νικολόπουλος-Δ.Καλπογιάννης, 2013, σ26) που καθορίζουν οι ίδιοι.

Αποτέλεσμα της δημιουργίας και δραστηριότητας των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. Δεν είναι απλά η δημιουργία θέσεων εργασίας με μικρότερες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις ειδικά για ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες που κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό αλλά η προστασία των δικαιωμάτων, η ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου και η ποιοτική αναβάθμιση της δημοκρατίας στόχοι που επιτυγχάνονται μεταξύ των άλλων και δια μέσου του αμεσοδημοκρατικού τρόπου διοίκησής τους. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός οτι οι κοινωνικές επιχειρήσεις “προσεγγίζουν περισσότερο τη σχολή της κοινοτικής ανάπτυξης” (Σ.Αδάμ, 2012, σ.55) οδηγούν στην ενίσχυση της αλληλεγγύης και προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ειδικά στο πλαίσιο της τοπικής κοινότητας.

Υπάρχει λοιπόν έντονη η αναγκαιότητα άμεσης ενημέρωσης από την τοπική αυτοδιοίκηση (Δήμους και κυρίως τις Περιφέρειες) αλλά και άλλους σχετιζόμενους φορείς σε μια προσπάθεια τόνωσης της οικονομίας και επικουρικά συμπλήρωσης των ασθενών δομών του κρατών, σχετικά με τις δυνατότητες και προοπτικές καθώς και το πλαίσιο στήριξης από το κράτος και την Ε.Ε. Τέτοιων ενωσιακών πρωτοβουλιών πολιτών. Ειδικά σε περιπτώσεις Νομών με ποικιλόμορφο ανάγλυφο όπως η Αιτωλοακαρνανία και απομακρυσμένους συνοικισμούς και χωριά, με χαμηλή ανάπτυξη και έντονο το φαινόμενο της ανεργίας επιβάλλεται η άμεση λήψη πρωτοβουλιών για την ενίσχυση του τρίτου τομέα της οικονομίας. Ανεξαρτήτως αν πρόκειται για ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ Συλλογικής και Κοινωνικής Ωφέλειας που στοχεύουν στην ανάπτυξη βιώσιμης ανάπτυξης ή στην παροχή υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος ( όπως για παράδειγμα αναφερόμενες στην προστασία του περιβάλλοντος φυσικού και πολιτιστικού, την τοπικά η περιφερειακά υποστηριζόμενη γεωργία και κτηνοτροφία, την προστασία και παροχή φροντίδας σε ηλικιωμένους ή αναπήρους, την κοινωνική σίτιση, περιβαλλοντική εκπαίδευση,  κ.α) ή πρόκειται για μορφώματα  ένταξης κοινωνικής/επαγγελματικής ειδικών  πληθυσμιακών ομάδων (όπως για παράδειγμα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, αστέγους, γυναίκες, ψυχικά ασθενείς κτλ), οι ΚΟΙΝ. Σ.ΕΠ αποτελούν μιαν εναλλακτική επιλογή στην οικονομία παράλληλα και σε όσμωση με την δημόσια και ιδιωτική οικονομική σφαίρα, με άμεσες θετικές συνέπειες στην αγορά εργασίας και στην τοπική κοινωνία.

Αναφορές.

Caille Alain (2011). Pour Un manifeste du convivialisme, Le bord de l’eau, Lomont, ISBN : 978-2-35687-141-1.

Νικολόπουλος Τ. & Καπογιάννης Δ. (2013), «Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία: κοινά χαρακτηριστικά, αρχές και κριτήρια για την εννοιολογική οριοθέτησή της» στο Εισαγωγή στην Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία. Το Μετέωρο βήμα μιας δυνατότητας, Αθήνα: Εκδόσεις των Συναδέλφων.

Αδάμ, Σ. (2012). Κοινωνική οικονομία, εργασιακή ένταξη και κοινωνικός αποκλεισμός:Η εμπειρία των ΚΟΙΣΠΕ στην Ελλάδα (Διδακτορική διατριβή). Κομοτηνή: Δημοκτρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Σχετικές έρευνες του γράφοντος αποτέλεσαν τη βάση προβληματισμού για το παρόν άρθρο.

Του Χαράλαμπου Καραπάνου, Δικηγόρου, 

CS Public Relations and Manangment, Μεταπτυχιακού Φοιτητή “Κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας”.

 

Φωτογραφίες από την ιστοσελίδα του Καφέ Γέφυρες στην Πάτρα.  Στόχος της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. ένταξης είναι να συμβάλλει στην επαγγελματική και κοινωνική επανένταξη ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας, προσφέροντας το δικαίωμα της εργασίας και μεριμνώντας δραστικά για την ψυχοκοινωνική τους αποκατάσταση. Μια εξαιρετική προσπάθεια που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί και να αποτελεί πρότυπο.