Και έρχονται αυτές οι στιγμές που κανείς δεν μπορεί να τις αποφύγει . . . αλλά πάντα ελπίζει πως θα καθυστερήσουν πολύ. 

“Σημασία έχει να παλεύεις ότι κι αν έρχεται στην ζωή και μάλιστα στα ξαφνικά. Να γελάς, να κάνεις αστεία, να έχεις καρδιά μικρού παιδιού, να δυναμιτίζεις την ζωή σου αλλά να φεύγεις από καταστάσεις που σε στεναχωρούν με αξιοπρέπεια και να συνεχίζεις με όσους σε υπολογίζουν και σε αγαπούν χωρίς να κοιτάζεις τα άσχημα. Να βλέπεις και να κρατάς μόνο τα καλά, με τιμιότητα να βαδίζεις στην ζωή σου και πάντα να κοιτάζεις μπροστά διορθώνοντας λάθη και δίνοντας ευκαιρίες” μου έλεγες και τώρα όλα αυτά έρχονται στα αυτιά μου χωρίς να μπορώ να τα ακούσω ξανά. . . δεν με πειράζει όμως γιατί μου φτάνει που σε έζησα και όλα αυτά ήταν η στάση ζωής σου.

Μόνο που έγιναν κάπως όλα ξαφνικά και γρήγορα μέσα σε σχεδόν ενάμιση χρόνο. Μέχρι την τελευταία στιγμή με αισιοδοξία και αξιοπρέπεια.

Θείε μου, αυτό θα κρατήσω όπως και κάθε στιγμή που γελάσαμε μιλήσαμε και περάσαμε μαζί.

Καλό ταξίδι να έχεις  . . .

Με αγάπη κάποιος που σου μοιάζει αρκετά

Ο ανιψιός σου Σταύρος.