“Είναι από τις στιγμές που περιμένεις για να πας κάθε χρονιά. Που δεν βλέπεις τίποτα λιγότερο από αυτό που φαντάζεσαι. Που πάντα γεμίζεις. Είτε από γέλιο είτε από προβληματισμό. Πάντα φεύγεις πιο γεμάτος καμαρώνοντας για αυτό που είδες…”
Φέτος μετά από τις 14-15-16 Ιουνίου, από όσους βρέθηκαν στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου(που στηρίζει κάθε χρόνο αυτή την προσπάθεια) και παρακολούθησαν την παράσταση «ο Γάμος» σε σκηνοθεσία-διασκευή-μουσική επιμέλεια της Γιούλης Μαρούση, κανένας μας δεν έμεινε ίδιος.
Ένα έργο γροθιά στο στομάχι, στην ζωή όλων μας και σε μια δήθεν κοινωνία που βαίνει προς δήθεν ανάπτυξη και ανθρώπινο πολιτισμό αλλά με κατάλυπα πολλά του παρελθόντος.
Ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι λοιπόν, η Αφέντρα, βιάζεται και κακοποιείται ανελέητα, σωματικά και ψυχικά, όχι μόνο από το βιαστή της αλλά και από την ίδια της την οικογένεια. Οι γονείς την κατηγορούν ως ανήθικη, ως «ελαττωματική», που έχασε την τιμή της και που καταστράφηκαν όλοι εξαιτίας της. Η δράση διαδραματίζεται ανάμεσα σε σπίτι και δικαστήριο όπου εκδικάζεται η υπόθεση του βιασμού. Οι γνωστές αντιδράσεις των γειτόνων κάθε εποχής: πέφτουν όλοι από τα σύννεφα για το καλό παιδί (το βιαστή) που γνώριζαν, αλλά αφήνουν και το μελάνι τους για το κορίτσι: «Άμα δεν ήθελε, δεν θα τα πάθαινε». Πότε σταμάτησαν αλήθεια να συμβαίνουν όλα αυτά; Μακάρι κάπια στιγμή να σταματήσουν…ποιος ξέρει, αν το θέλουμε και το προσπαθήσουμε ίσως δώσουμε έναν καλύτερο κόσμο στα παιδιά μας.
Πάλι καλά τελικά που υπάρχει και η τέχνη. Η προσεγμένη και η ουσιαστική. Αυτό ξεχωρίζει άλλωστε κάθε επάγγελμα κάθε προσπάθεια ακόμη και ερασιτεχνική.
Καθόλου τυχαία η πορεία η θεατρικής ομάδας ΘΕΑΤΡόpolice που ξεκίνησε το 2013.
Αποτελείται αποκλειστικά από αστυνομικούς της Διεύθυνσης Αστυνομίας Ακαρνανίας και μέχρι τώρα έχει παρουσιάσει τις παραστάσεις: «ο Κύριος Πουρσονιάκ» του Μολιέρου, «Η σπασμένη στάμνα» του Χ.Φ. Κλάιστ, «Ψέμα στο Ψέμα» του Άντονι Νίλσον ,«Η Γραμμή» του Ίσραελ Χόροβιτς , «Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης» του Α. Σακελλάριου, «Ο Ναυτικός και ο Φάρος» του Κόνορ Μακφέρσον , «Ο Γενικός Γραμματέας» του Η. Καπετανάκη και το έργο «Δον Καμίλο» του Σ. Πατατζή. Πάντα σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου και με την ίδια σκηνοθέτη την Γιούλη Μαρούση.
Το θέατρο πρέπει να νοιώθεις, να το θες, να το αισθάνεσαι όχι να το κάνεις μόνο και μόνο για το πάλκο.
Το θέατρο σε κερδίζει και εσύ που σκηνοθετείς, που διαλέγεις την μουσική, που φτιάχνεις τα κοστούμια, τα φώτα, που παίζεις, με την σειρά σου κερδίζεις τους θεατές.
Έργα που γράφτηκαν εδώ και πολλά πολλά χρόνια κι όμως είναι τόσο επίκαιρα λες και γράφτηκαν σήμερα για τα προβλήματα που μας ταλανίζουν.
Και έρχονται αυτοί που λέγονται σκηνοθέτες, που τα φέρνουν όλα στα μέτρα μας χωρίς να αλλάξουν το παραμικρό, που τα δρομολογούν να φαίνονται σαν να γίνονται στην διπλανή πόρτα ή ακόμη και στην δική μας….Είναι αυτοί που καλούνται να περάσουν όλο το νόημα του έργου στο μυαλό, την ψυχή και την έκφραση του ηθοποιού. Πιο δύσκολο ακόμη έργο όταν πρόκειται για ερασιτέχνες αλλά και πιο ελεύθερο όταν κάθε φορά γίνεται για έναν φιλανθρωπικό σκοπό με κέφι, μεράκι και δουλειά.
Γάμος, υπέροχη λέξη. Όνειρα, αισθήματα, δύο άνθρωποι που χαράσσουν κοινή πορεία και προσπαθούν να την ζήσουν μαζί κάνοντας τα όνειρά τους πραγματικότητα. Είναι όμως πάντα έτσι; Ξεκινούν όλα φυσιολογικά; Φτάνουν όλοι στο επιθυμητό αποτέλεσμα; Έχουν όλοι ίσα δικαιώματα και λόγο προς την ζωή και για την ζωή τους; Υπάρχουν ακόμη αυτοί που ξέρουν να δείχνουν με το δάχτυλο τους άλλους και αυτοί που κανονίζουν και παζαρεύουν ζωές προς όφελός τους;;;
Όλα αυτά τα είδαμε με έναν απίστευτα επαγγελματικό τρόπο λες και βρισκόμασταν σε σκηνή θεάτρου των Αθηνών, ανάμεσα σε μεγάλους σκηνοθέτες και σε ακριβές παραστάσεις.
Όλα αυτά που είδαμε και φέτος από την ομάδα ΘΕΑΤΡόpolice σε σκηνοθεσία-διασκευή-μουσική επιμέλεια της Γιούλης Μαρούση ήταν στο Αγρίνιο, από την δική μας σκηνοθέτη, με την ερασιτεχνική ομάδα των αστυνομικών μας.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για όλα αυτά που μας προσφέρετε….για όλα αυτά που λαμβάνουμε και με την ελπίδα πως ίσως κάποια στιγμή γίνουμε καλύτεροι ή και ακόμα καλύτεροι άνθρωποι όλοι μας.
Άλλωστε τα όρια βελτίωσης του καθενός μας είναι ακόμη μεγάλα αρκεί να θέλουμε . . . σε όλα τα επίπεδα.
Δήμητρα-Μαρία Νταγιάντα
“Ο ΓΑΜΟΣ”
σκηνοθεσία/ διασκευή/ μουσική επιμέλεια: ΓΙΟΥΛΗ ΜΑΡΟΥΣΗ
σκηνικά : ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΤΣΙΣΤΑΣ
κοστούμια: ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΛΕΞΗ
φωτισμοί : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
μακιγιάζ: ΜΑΡΙΑ ΤΑΡΚΑΖΙΚΗ
κινησιολογία :ΜΑΡΘΑ ΤΣΕΤΣΕΛΗ
βοηθός σκηνοθέτη: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΡΔΑΡΑ
έπαιξαν: ΑΡΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΡΔΑΡΑ, ΝΙΚΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ, ΧΑΡΗΣ ΚΟΥΘΟΥΡΗΣ, ΑΝΝΑ – ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΤΙΟΛΑΣ, ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΕΒΥΘΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΒΙΓΓΟΣ, ΜΑΡΙΑ ΣΤΡΑΒΟΔΗΜΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Φωτό-ρεπορτάζ-βίντεο για το agrinioreport.com Δήμητρα-Μαρία Νταγιάντα
