Δύο παράλληλα συμβάντα, χαμένα στον απόηχο της τραγωδίας, έθεσαν δημοσίως το ζήτημα της προστασίας Κρίσιμων κτηρίων και εξοπλισμού από κακόβουλες ενέργειες : την κλοπή καλωδίων σε γραμμές τραίνων από <<ευπαθείς ομάδες >> και την κατάληψη Υπουργείου με ανάρτηση πανό από γνωστή ακραία αντιδραστική ομάδα.
Υποτίθεται ότι φυλάσσονται από το Κράτος, το οποίο << τα φορτώνει στον κόκκορα >> που λέγεται ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης (αναφέρθηκε σε πρόσφατο άρθρο ο γράφων για το επίπεδο της Ιδιωτικής Ασφάλειας) << για οικονομικούς λόγους >>.
Η όλη αυτή ανικανότητα δείχνει παραμέληση ως γνωστόν κάθε περιουσίας που πληρώνεται από το φορολογούμενο καθώς και ηθελημένη άγνοια κάθε ζητήματος προστασίας από τον Έλληνα πολιτικό και πολίτη, που εισπράττει με επώδυνο τρόπο τις συνέπειες αργότερα,όπως τελικά συνέβη με το γνωστό συμβάν τις προάλλες. Το αντικείμενο του κειμένου, που αποτελεί και επάγγελμα – γνωστικό αντικείμενο του γράφοντος, χρήζει προσοχής από ΟΛΟΥΣ.
Κατ αρχήν ξεκινώντας πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιες δομές θεωρούνται <<κρίσιμης σημασίας>>. Μιλάμε ξεκάθαρα για Υπουργεία (με τα παραρτήματα τους, Κτήρια Κυβέρνησης (Μέγαρο Μαξίμου, Κοινοβούλιο), Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας (βλ. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΥΑΑ, Εφορία, Νοσοκομεία /Κέντρα Υγείας, Εκπαιδευτικές μονάδες), συστήματα επικοινωνιών (κεραίες, σταθμοί, κεντρικά γραφεία εταιρειών παροχής), σημεία και εγκαταστάσεις παροχής και διανομής ρεύματος/ύδατος και Υπηρεσιών Διαδικτύου ( κεντρικά γραφεία, σημεία επεξεργασίας και διανομής, αποθήκες, χώροι εκπαίδευσης προσωπικού, τεχνικά συνεργεία), Εταιρείες κρατικές /μη κρατικές Συγκοινωνιών με τα συναφή (σχετικό εξοπλισμό, οχήματα, εγκαταστάσεις, αποθήκες, τεχνικά συνεργεία, δίκτυο μεταφορών), Στρατιωτικές /Αστυνομικές μονάδες για τη φύλαξη της Επικράτειας.Επίσης λόγω τεχνολογικών αλμάτων στην κατηγορία ανήκει κάθε ηλεκτρονική πλατφόρμα /ιστοσελίδα που παρέχει υπηρεσίες ηλεκτρονικά.
Με βάση τα παραπάνω καταλαβαίνουμε τις απειλές που μπορεί να φανούν στον ορίζοντα : φυσικές καταστροφές και εσκεμμένες φθορές από άγνωστους δράστες με κίνητρο την κλοπή ή την παράλυση της άμυνας σε περίπτωση πολέμου. Φυσικά και η αμέλεια από ανθρώπινο λάθος. Το σημείο τρωτότητας είναι ένα :η αδιαφορία της κρατικής μηχανής να προστατεύσει όλα τα παραπάνω.
Όπως είδαμε η κλοπή χαλκού και καλωδίων από Ρομά γίνεται ανενόχλητα σε όλους τους σιδηρόδρομους της χώρας χωρις μέτρα από την Πολιτεία.Επειδή με αφορμή το δυστύχημα έγινε λόγος για <<περίεργο φορτίο>> στο εμπορικό τραίνο και τέθηκε ερώτημα για την παρουσία του Στρατού και για την άσφαλτο στο σημείο, στην περίπτωση <εξωτερικού παράγοντα >> (δεν αποδείχτηκε κάτι μέχρι τώρα) φαντάζεται κάθε λογικός άνθρωπος πόσο εκτίθεται η χώρα σε αρνητικό σχολιασμό και σε απειλές εσκεμμένων φθορών στο μέλλον
Νοσοκομεία, Εφορίες και συναφή σημεία εξυπηρέτησης γίνονται στόχος βανδαλισμού από εξαγριωμένους πολίτες και ακραίες ομάδες, αλλά Κράτος και ιδιωτική φύλαξη πουθενά. Το ίδιο πλατείες και δημόσιοι χώροι. Γνωστή ακραία παράταξη <<Ρουβίκωνας>> μπήκε σε Υπουργείο, άπλωσε πανό και έφυγε… έτσι απλά. Παρόμοιο περιστατικό έγινε και στο Ελληνικό Πεντάγωνο. Με αφορμή το τελευταίο θα πρέπει να θίξει κάποιος στο ΥΠΕΘΑ το ζήτημα της ασφάλειας των στρατιωτικών μονάδων στην παραμεθόριο και τους κανόνες εμπλοκής. Τα μέτρα ασφαλείας και περίφραξης(όποιοι υπηρέτησαν ξέρουν) είναι γελοία έως ανύπαρκτα και μόνο για φιγούρα.
Λογος ιδιαίτερος πρέπει να γίνει για την προστασία ηλεκτρονικών υπηρεσιών και ιστοσελίδων. Ο γράφων θα φέρει το παράδειγμα του Ιράν για να θίξει το ζήτημα της λεγόμενης <<ηλεκτρονικής διακυβέρνησης >> που θα φέρει τη χώρα σε αχρηστία, δεδομένου ότι πλέον η τεχνολογία έχει τον πρώτο ρόλο και σε περίπτωση επίθεσης από <<χάκερς>> μπορεί να υπάρξει ακόμα και διακοπή ρεύματος και παροχής νερού (ναι, κι όμως). Το Ιράν έχει δεχθεί πλήθος τέτοιων επιθέσεων από το Ισραήλ και τις υπηρεσίες του (Μοσσαντ, Μον. 69), που έχουν παραλύσει υπηρεσίες της ήδη δυσκίνητης κρατικής μηχανής εκεί.
Οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και τα κέντρα λήψης αποφάσεων πρέπει να προστατεύονται σοβαρά, διότι από αυτά τα 2 εξυπηρετείται ο πολίτης κατ ουσίαν. Η αδιαφορία από όλους οδηγεί σε αυτοκαταστροφή. Ο γράφων τελειώνει συμπληρώνοντας την άμεση ανάγκη λήξης της εύνοιας προς ανίκανους. Καταστρέφει αυτούς που τη δείχνουν και τις καριέρες τους.
(Πηγή εικόνας :ose.gr)