Οι μέρες είναι ταραχώδεις με πολιτικές διαμάχες εντός Κοινοβουλίου και διαδηλώσεις εκτός, απεργίες και θρήνο οικογενειών στη Λάρισα και σε άλλες πόλεις . Ο λαός συλλήβδην βάλει κατά της Κυβέρνησης για τους όντως απαράδεκτους διορισμούς <<ημετέρων>> χωρίς προσόντα σε θέσεις καίριες στις κρίσιμες υποδομές του Κράτους και στην κακή διαχείριση του Εθνικού Δικτύου Σιδηροδρόμων.
Στις διαδηλώσεις συμμετείχαν οι γνωστές <<αριστερές>> πολιτικές παρατάξεις, φοιτητικοί σύλλογοι, δημόσιες υπηρεσίες και ΜΜΜ με απεργία. Ο γράφων επικροτεί τη δίκαιη αντίδραση του κόσμου, που δικαίως επιτίθεται κατά των αρμοδίων, μαζί (έκπληξη! ) με πολλούς εκπροσώπους των ΜΜΕ. Αναρωτιέται όμως τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα.
Δηλαδή; Να δούμε τη <<ρίζα>> του κακού, που γνωρίζουμε χρόνια, πριν το <<σπυρί>> γίνει όγκος κακοήθης. Χρόνια τώρα γιατί δεν έγινε τίποτα; Με όσους μίλησε ο γράφων στο περιβάλλον του, κανένας δεν θυμάται αρκετά μεγάλη προβολή του ζητήματος των προβλημάτων στα τρένα και στις γραμμές. Ποιος φταίει γι αυτό; οι ίδιοι οι υπάλληλοι ή τα ΜΜΕ; Με κάθε <<κομματικό>> διορισμό και κάθε διόρθωση που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα σε κρατικές υπηρεσίες ποιος έχει ασχοληθεί από τους πολίτες και ποιος έχει αρκετά προβάλλει στα κανάλια;
Επίσης ας δούμε το προφίλ πολλών παρατάξεων και συλλόγων αυτές τις μέρες που αντιδρούν με απεργίες και κινητοποιήσεις. Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι που αντέδρασαν απεργώντας είναι <<κλώνοι>> του σταθμάρχη. Θα κάνουν την αυτοκριτική τους άραγε; Το ίδιο ισχύει και τους οδηγούς σε λεωφορεία αστικά. Είναι αυτοί που φρενάρουν απότομα στην κάθε στάση με κίνδυνο τραυματισμού πολιτών, πάνε αργά επειδή ΚΑΙ το λεωφορείο (το παμπάλαιο) έχει πρόβλημα και σε αργίες άμα θέλουν τηρούν το πρόγραμμα δρομολογίων (και καλά κάνουν, αφού δεν τους ελέγχει καμία αρμόδια αρχή). Στο ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης λεωφορείο κόντεψε να πάρει φωτιά μόνο του, διότι κανείς δεν το συντήρησε(ακόμα και τα ακουστικά των τηλεφώνων είναι βαριά σε πολλούς σταθμούς όταν τηλεφωνεί πολίτης για εισιτήριο και αλίμονο αν υπάρχει και σοβαρή ανάγκη).
Οι φοιτητικοί σύλλογοι συμμετέχουν στην κινητοποίηση ούτως ή άλλως και καταγγέλλουν, όπως συνήθως γνωρίζουμε ότι είναι το μόνο που ξέρουν να κάνουν. Καταλήψεις σε σχολές και ΕΠΑΛ (πρωτοφανές) με αφορμή τα δυσάρεστα γεγονότα ξεκίνησαν με αγωνιστικό πνεύμα. Ωραία και; Άλλαξαν κάτι τόσα χρόνια έτσι; Ούτε θέλανε ούτε αλλάξανε. Ούτε στις σχολές που είναι σε κακό χάλι με ευθύνη και των ίδιων (δεν λέγεται η κατάσταση που επικρατεί ομαλή ακαδημαϊκή εργασία, με τίποτα όμως) ούτε στη χώρα γενικά. Στα μάτια του γράφοντος πολλοί είναι αντίγραφα του άπειρου σταθμάρχη. Εκείνος έκανε το λάθος και οι <<κλώνοι>> του διαδηλώνουν επειδή τους <<πνίγει το δίκιο >>. Μέχρι να ακουστεί και το δικό τους όνομα. Κωμικό και τραγικό μαζί.
Κάποιος θα θεωρήσει <<κολλημένο>> το γράφοντα αλλά η εικόνα διάσπασης μεταξύ λαού και Κράτους αποτρέπει τουρίστες, ειδικά με ΜΜΜ στο μαύρο τους το χάλι, να έρθουν το καλοκαίρι, επενδυτές εντός και εκτός συνόρων για οικονομική δραστηριότητα και σίγουρα ρίχνουν <<νερό στο μύλο>> συμφερόντων ( χωρών, κυβερνήσεων, οργανισμών, ειδικών υπηρεσιών) για <<πολιτικού τύπου επιχειρήσεις >> (βλ. ενεργητικά μέτρα) με πάτημα τη διχόνοια. Η περιοχή μας με την λυτρωτική και εθνικιστική υστερία γειτονικών κρατών και η χρονική στιγμή, με το δίπολο Δύσης – Ευρασίας σε σύγκρουση μας θέλουν ενωμένους.
Εν κατακλείδι τι προτείνει ο γράφων; Μέσα στη δίκαιη αντίδραση ο καθένας που έχει ( και καλά κάνει) επαφή με πολιτικούς παράγοντες να ασκήσει πολιτικές πιέσεις για άμεση και ριζική αλλαγή της παροχής κρατικών υπηρεσιών άμεσα. Επίσης διενέργεια εκλογών το συντομότερο (σε συμφέρουσα πάντα για τη χώρα χρονική στιγμή ) και άνοδος πολιτικών από τα μεσαία στρώματα με ξεκάθαρη εθνική συνείδηση και γνώση των προβλημάτων που υπάρχουν. Τέλος στα <<τζάκια>>.
Οι στείρες διαδηλώσεις χωρίς πολιτικές ενέργειες <χειρουργικού>> χαρακτήρα δεν βοηθούν πουθενά.
