Τιμής ένεκεν της Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 η Επικράτεια διοργάνωσε μαθητική και στρατιωτική παρέλαση σε όλες τις πόλεις με θεατρικές παραστάσεις και απαγγελία ποιημάτων – κειμένων προς ανάμνησιν των νικηφόρων ιστορικών γεγονότων του Ελληνοιταλικού πολέμου.
Στις παραπάνω εκδηλώσεις αντίδραση εκφράζει μερίδα πολιτών αποκαλώντας τις παραπάνω εκδηλώσεις ως <<φασιστικά κατάλοιπα >> που προάγουν τη βία μεταξύ των χωρών και όχι την Ειρήνη των Εθνών.
Η αντίδραση εκφράζεται μέσω εκπομπών στα ΜΜΕ, μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή παρουσία σε πλατείες κατά τη διάρκεια παρέλασης απαιτώντας τη διακοπή της. Αξίζει όμως να αναρωτηθεί κανείς για τα κίνητρα αυτής της αντίδρασης. Η <<λογική>> πάντως του εορτασμού είναι η τόνωση του Εθνικού φρονήματος του πληθυσμού με ενεργή συμμετοχή του τελευταίου, και ειδικά της νεότητας για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Η έννοια <<Έθνος>> δέχεται επίσης πυρά εκ μέρους των φορέων αντίδρασης.
Πρακτικά το κείμενο διαβλέπει πολέμιους της έννοιας της <<Εθνικής Οντότητας >>.Τα περί <<παγκόσμιας ειρήνης >> δεν πείθουν σώφρονες συμπολίτες διότι δεν συνοδεύονται από επαρκείς δραστηριότητες (πολιτική πίεση στους πρόσφατους Πολέμους προς αποφυγή τους , φιλανθρωπικό έργο). Η έννοια του Έθνους πάντως, παρά τις επιθέσεις που δέχεται, έχει κατεξοχήν επιστημονική βάση ύπαρξης.
Και συγκεκριμένα η κοινωνιολογία αναφέρεται μέσω του τόμου του Ντίκενς στην πρώτη περίοδο σχηματισμού κοινωνιών για επιβίωση και κοινωνικό συγχρωτισμό, η οποία χαρακτηρίζεται από κοινότητες με βάση κοινά στοιχεία (γλώσσα, αντιλήψεις κοινωνικές, πολιτιστικά στοιχεία, θρησκείες αργότερα). Στο θέμα φυλετικές ομοιότητες και διαφορές δε η Ανθρωπολογία, ειδικότερα ο Τομέας της Βιολογικής – Φυσικής που διδάσκεται σε πανεπιστήμια (βλ. www.physicalanthropology.gr) συνεισφέρει με τις μελέτες της για το διαχωρισμό μέσω γενετικής ταύτισης ανθρωπίνων φύλων ανά την Υφήλιο. Σε καμία περίπτωση δεν υφίστανται διακρίσεις εις βάρος τους, απλά ο χώρος διαβίωσης τους και τα γενετικά τους χαρακτηριστικά καθιστούν μοναδική την καθεμία και ενδιαφέρον αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Η συμβίωση διαφορετικών φυλών σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο λόγω της παραπάνω μοναδικότητας άλλοτε είναι αρμονική και άλλοτε όχι.
Ένα εμπειρικό παράδειγμα για τη μη αρμονική συμβίωση είναι τα 2 τουλάχιστον πολεμικά μέτωπα πλησίον ή εντός Ευρώπης, ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο αντίστοιχος στη Μέση Ανατολή. Οι βαθιές αιτίες είναι εθνικής και θρησκευτικής προέλευσης βασισμένες στην <<εκλεκτή θρησκεία>> ή <<τον εκλεκτό λαό >> αμφότερα με σκοπό την επικυριαρχία σε άλλους τόπους και λαούς. Η επικυριαρχία εκτός από πολεμική – στρατιωτική μπορεί να είναι και οικονομικής μορφής. Σύμφωνα με την εφημερίδα CAPITAL(άρθρο Τ. Δασόπουλου <<Η Γερμανία κλονίζεται και η Ευρώπη τρομάζει >>) η έκθεση Ντράγκι που προβλέπει μέτρα ανάπτυξης 1 τρις (800 δις για πράσινη ανάπτυξη και 200 δις ψηφιακή μετάβαση) μαζί με κοινή παραγωγή ορυκτού πλούτου και εκσυγχρονισμό μέσων μεταφοράς προωθεί κατά όμοιο βαθμό Ευρωπαϊκή ανάπτυξη που λόγω της Γερμανικής οικονομίας και των σφαλμάτων της Γερμανικής πολιτικής δεν κατέστη απόλυτα εφικτό μέχρι τώρα. Δηλαδή το άρθρο εννοεί Γερμανική εξουσία στην Ευρωπαϊκή οικονομία με επιπτώσεις στα άλλα κράτη (επικυριαρχία δηλαδή).
Οι ιδέες περί πανανθρώπινης ειρήνης εννοείται πως είναι ευπρόσδεκτες, αλλά πλέον μια μικρή μερίδα ρομαντικών πολιτών και πολιτικών τις εφαρμόζουν έμπρακτα. Πλέον
έχει γίνει στην πράξη σαφές ότι ο κόσμος μας περιλαμβάνει μέσα του Εθνικές και πολιτικές ή οικονομικές φιλοδοξίες υπό τη μορφή οραμάτων και κινημάτων. Τέτοιου είδους ήταν η <<Άρια Φυλή >> του Χίτλερ στο παρελθόν και η <<Γαλάζια Πατρίδα >> των Τούρκων σήμερα. Ποια είναι όμως η δέουσα άμυνα σε όλο αυτό;
Μα φυσικά η Εθνική Συνείδηση όσων πρόκειται να δεχθούν πιθανή επίθεση έξωθεν με σκοπό την εδαφική ή πολιτική – οικονομική τους υποδούλωση. Διότι κάθε επιβουλεύων βλέπει σύνολα και έθνη υποδεέστερα, χωρίς να διακρίνει μεμονωμένες προσωπικότητες ανάλογα με τα πιστεύω τους.
Τέτοια περίπτωση είναι το Κράτος του Ισραήλ που ιδρύθηκε ως μέσο προστασίας των υπηκόων του από το ρεύμα αντισημιτισμού στην Ευρώπη και αποτελεί τη μόνη Δημοκρατία στη Μ. Ανατολή παρά τα σφάλματα της ηγεσίας του. Το ίδιο ισχύει και για το Ελληνικό Κράτος το 1830.Οι εορτές στα σχολεία και οι μαθητικές παρελάσεις θέτουν στην παιδική ψυχή αυτή την ανάγκη της αντίληψης της Εθνικής τους Ταυτότητας ως μέσο αυτοσυντήρησης όταν ως ενήλικας κάποιος θα το χρειαστεί. Οι δε στρατιωτικές παρελάσεις ενισχύουν το αίσθημα προστασίας του τοπικού πληθυσμού. Από όσους θεωρούν φασιστικά τα παραπάνω δρώμενα αναμένεται μια απάντηση στην ερώτηση : Η Γαλλία ως δημοκρατία μοντέρνα και Δυτική έχει φασισμό όταν εορτάζει κατά τον ίδιο τρόπο κάθε καλοκαίρι;
Εθνική Συνείδηση ίσον Αυτοάμυνα. Μακριά από Εθνικισμό και επεκτατική διάθεση.
Φώτο: Himara. gr
