Νέοι από την Αρχιεπισκοπή Τιράνων προσκύνησαν στη Μονή του Αγίου Κοσμά στο Κολικόντασι Αλβανίας, όπου και ο τάφος του ιερομάρτυρα. Πραγματικά ένιωσαν πνευματικό αισθησιασμό στον αγιασμένο τόπο. Και ένιωσαν να περνάει μπροστά τους η ζωή και το μαρτύριο του πατρο-Κοσμά.
Ν’ αρματώνει το νου και την καρδιά τους και να τους δείχνει ότι μπορεί και τις ημέρες μας να φθάσει ταχιά, μια λαμπροφόρα, μια ανέσπερη, μια αυγινή ημέρα, αρκεί να το θελήσουμε οι άνθρωποι.
Η Μονή του αγίου Κοσμά κοντά στο Κολικόντασι της Μεγάλης Μουζακιάς (βόρεια της Απολλωνίας, στην ανατολική όχθη του Άψου ποταμού, λίγα χιλιόμετρα από το Φίερι), που μέχρι το 1991 ήταν εγκαταλελειμμένη, έχει ανακαινιστεί πλήρως, αφού ήταν έντονο το ενδιαφέρον και μεγάλη η φροντίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου προς τούτο.
Το καθολικό, τα κελιά, ο εξωτερικός χώρος από τη φθορά, όπου ήταν αφημένα, τώρα είναι πολύ καλά συντηρημένα και φροντισμένα, ώστε η Μονή να αποτελεί ένα από τα επιμελημένα μνημεία της περιοχής.
Χτίστηκε μεταξύ Αυγούστου 1813 και Ιουνίου 1814 από τον Αλή Πασά τον Τεπελενλή, όταν αυτός περιέλαβε στο πασαλίκι του το Μπεράτι και την ευρύτερη περιοχή.
Και είναι ο πρώτος ναός, που έγινε προς τιμή του.
Ο Αλής, μπαίνοντας στο Μπεράτι, θυμήθηκε τον πατρο Κοσμά και, σύμφωνα με τον μαθητή του Αγίου Σάπφειρο Χριστοδουλίδη, κάλεσε τον Μητροπολίτη Βελεγράδων Ιωάσαφ Β’, «τον οποίον πρόσταξε να κάμη την ανακομιδήν του αγίου και να κτισθή και μοναστήριον επ’ ονόματι του αγίου τιμώμενον, επειδή τον γνώρισε ως αληθή άνθρωπο του Θεού».
Στο εξωτερικό της κόγχης του Ιερού γίνεται αναφορά στον Αλή Πασά:
«ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ/ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣ ΟΥ/ΤΌΣ ΝΑΟΣ ΔΙΑ ΠΡΟΣΤΑ/ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΥΨΗΛΟΤΑΤΟΥ ΒΕΖΥΡ / ΑΛΗ ΠΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΕΠΕΛΕ/ΝΗ».
Είναι ενδεικτικό ότι ο Αλή πασάς ήθελε το Μοναστήρι του «γέρο Κοσμά», όπως τον αποκαλούσε, να πάρει λαϊκό χαρακτήρα, γιατί τον θεωρούσε γνήσιο προφήτη και έδειχνε πανηγυρικά την πίστη του στη θαυματουργική δύναμη του Χριστιανού αγίου, που κάποιοι την ερμήνευσαν ως δημαγωγία, αφού ήταν αλλόθρησκος.
Για το πώς σώθηκε η Μονή του Αγίου Κοσμά και ο τάφος του από την καταστρεπτική μανία του αθεϊστικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα, ο Χρήστος Μητρός από την πόλη Φίερι της Αλβανίας απεκάλυψε τα εξής:
«Όταν το 1968 με νόμο του αλβανικού κράτους απαγορεύθηκε κάθε θρησκευτική εκδήλωση, ήρθε διαταγή από τα Τίρανα να γκρεμισθούν οι Εκκλησίες και να εξαφανισθούν οι σταυροί από τους χριστιανικούς τάφους. Ο αστυνομικός διοικητής του Φίερι πήρε μαζί του το αρμόδιο συνεργείο και πήγαν στο Μοναστήρι, προκειμένου να το εξαφανίσουν. Γνωρίζοντας την ευλάβεια των Ελλήνων στον άγιο Κοσμά έδωσε εντολή να ξεκινήσει το έργο της κατεδαφίσεως από τον τάφο του αγίου. Όταν οι εργάτες έδωσαν το πρώτο χτύπημα στο Ιερό μνημείο, τότε μια δυνατή βοή έσπασε την ησυχία του χώρου και μια δυνατή φωτιά ξεπήδησε μέσα από τον τάφο του αγίου. Έντρομοι οι παριστάμενοι ετράπησαν σε φυγή και δεν επανήλθαν παρά τις απειλές των Τιράνων και παρά την καθησυχαστική δήλωση του καθεστώτος ότι δήθεν, εξερράγη ξεχασμένη από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο βόμβα».
Τα λείψανα του αγίου φυλάσσονται στην Αρχιεπισκοπή Τιράνων για λόγους ασφαλείας.
Στη Μονή της Αρδενίτσας
Ακόμη προσκύνησαν στη Μονή Αρδενίτσας, που είναι αφιερωμένη στη “γέννηση της Θεοτόκου”, όπου τους ξενάγησε και τους μίλησε ο μοναχός με πολύ αγάπη ο μοναχός Σεραφείμ.
Είναι ιδιαίτερα φημισμένο, και γι’ αυτό επισκέψιμο, το μοναστήρι της Αρδενίτσας.
Οι ρίζες του ξεκινούν το 13ο αι., από τα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου, ενώ στη σημερινή του μορφή είναι κτίσμα του 18ου αι. και ανακαινίστηκε πλήρως από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, όταν το 1996 ξαναπέρασε στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.
Οι αγιογραφίες είναι του 1741 από τον Κωνσταντίνο Σπαθαράκο και τους Κορυτσαίους Κωνσταντίνο και Αθανάσιο Ζωγράφο. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι παραστάσεις για τον μεγάλο μελοποιό άγιο Ιωάννη τον Κουκουζέλη.
Κάποτε είχε πολλούς μοναχούς το Μοναστήρι και στην περίοδο της ακμής του κάλυπτε πολλές ανάγκες των ανθρώπων, πνευματικές και υλικές.
Στο Ναό της Παναγίας στην Απολλωνία
Στο ναό της Παναγίας, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Απολλωνίας, ένιωσαν λιτά, κατανυκτικά και ευλαβικά.
Αλλά και κατά τη σύντομη παραμονή στον πέριξ χώρο, κάτω από τα δένδρα, όπου ο άνεμος έφερνε με το θρόισμα των φύλλων το βουητό από τα περασμένα μεγαλεία της Απολλωνίας, όταν ήταν πόλη στρατηγικής σημασίας στην ευρύτερη περιοχή, με ανεπτυγμένο πολιτισμό.
Τα ερείπια του ναού του Απόλλωνα από τη μία και ο ναός της Παναγίας από την άλλη δείχνουν το πέρασμα από τα είδωλα στο ζωντανό Θεό. Από τη μονομερή ηθική άσκηση των αρετών, στην απόκτηση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος.
Με τον Μητροπολίτη Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαο
Συναντήθηκαν στον καθεδρικό ναό του αγίου Γεωργίου Φίερι, ο οποίος ανηγέρθηκε και αυτός από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, με τον Μητροπολίτη Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαο, ο οποίος τους επέδειξε στοργή και καλοσύνη μέσα στην απλότητά του.
Απευθυνόμενος προς τους νέους ο Σεβασμιώτατος τόνισε την αξία και τη σημασία της εκκλησιαστικής ζωής.
Σ’ αυτή βρίσκει κανείς τα στηρίγματά του, καθώς γύρω του όλα σαλεύονται και κλονίζονται.
Αλλά και δημιουργεί βέβαιες ελπίδες, που δεν αφορούν μονάχα τούτη την πρόσκαιρη ζωή μας, αλλά ξεπερνούν τα όρια του χρόνου και του χώρου και φτάνουν ως τον ουρανό του Ουρανού.
Για να βοηθήσουμε τον κόσμο πρέπει να μείνουμε έξω από τη δίνη του. Και θα μείνουμε όχι φεύγοντας, αλλά πατώντας στο σταθερό σημείο της Εκκλησίας.
Στη Μονή του Αγίου Στεφάνου
Στην παλαιά μονή του «Αγίου Στεφάνου» στο Deçan, προσκύνησαν νέοι και νέες από την Ορθόδοξη Νεολαία της Μητρόπολης Φίερι.
Ο π. Πέτρος παρουσίασε στους νέους την πλούσια ιστορία της Μονής, που η ίδρυσή της αναφέρεται τον 14ο αιώνα.
Το Εννιάχρονο σχολείο της Μητρόπολης Αργυροκάστρου σε Τίρανα και Μπεράτι
Εξάλλου η ένατη τάξη του εννιάχρονου σχολείου «Πνοή Αγάπης» της Μητρόπολης Αργυροκάστρου πραγματοποίησε εκπαιδευτική εκδρομή στα Τίρανα.
Τα παιδιά προσκύνησαν στον καθεδρικό ναό της Αναστάσεως, ένα μεγαλειώδες κομψοτέχνημα, που φέρει τη σφραγίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Ακόμη επισκέφτηκαν το αρχαιολογικό μουσείο, το «Σπίτι των φύλλων» και το «Bunkart2», όπου αποτυπώνεται πως λειτουργούσε το κράτος επί κομμουνιστικού καθεστώτος, και το γραφικό κάστρο.
Ακόμη οι μαθητές της έβδομης και της ογδόης τάξης βρέθηκαν στο μαγευτικό Μπεράτι.
Οι εντυπώσεις, όπως οι ίδιοι τις καταγράφουν, υπέροχες. Αναφέρουν συγκεκριμένα:
«Πρώτη μας στάση, το οινοποιείο Çobo. Η ιδιαίτερα φιλόξενη ιδιοκτήτρια, μαζί με τους συνεργάτες της, μας ξεναγεί στους προσεγμένους χώρους του οινοποιείου. Έτσι, μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε με βιωματικό τρόπο τη διαδικασία παραγωγής κρασιού. Συνεχίζουμε για την ”Πόλη των χιλίων παραθύρων” ή αλλιώς την ”Πόλη – Μουσείο”, που έχει ανακηρυχθεί από την Unesco ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ανεβαίνουμε στην καστροπολιτεία. Περιδιαβαίνοντας τα χαρακτηριστικά πέτρινα σοκάκια, μεταφερόμαστε σε μια άλλη εποχή. Φτάνουμε στον Ι.Ν. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Παρατηρούμε με προσοχή τις ιδιαίτερες εικόνες του Ονούφριου, ενός απ’ τους σημαντικότερους ζωγράφους του 16ου αι., που εισήγαγε ένα νέο χρώμα, το γυαλιστερό κόκκινο. Προχωρούμε στο παρατηρητήριο του κάστρου. Εκεί μας περιμένει μια έκπληξη! Όλη η πόλη απλωμένη στα πόδια μας, με τον ποταμό Άψο (Οσούμ) να τη χωρίζει στα δύο! Από τη μια, δεσπόζει η παλιά συνοικία με τα διώροφα πέτρινα σπίτια και τις κεραμιδωτές σκεπές κι από την άλλη το κέντρο της νέας πόλης…Γεμάτοι, πλέον, από αξέχαστες αναμνήσεις, νέες γνώσεις και μοναδικές στιγμές με τους φίλους μας, παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής…».
Μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας βοηθιούνται οι νέοι και οι νέες όχι μόνο να ψυχαγωγηθούν ωφέλιμα, αλλά και να αποκτήσουν βαθύτερη επίγνωση του εαυτού τους, αληθινή κοσμοθεωριακή τοποθέτηση και πνευματική κατάρτιση για να αντιμετωπίζουν ορθά τις ψυχικές ανακατατάξεις και να εξέρχονται από αυτές με ακέραια και πλέον ισχυρή την προσωπικότητά τους.
Το agrinioreport.com δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε σημαίνει ότι συμφωνεί με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου.
