Eίναι κάποιες φορές που η Lady Hope ήξερε τι πρέπει να κάνει, αλλά δεν μπορούσε. Πόσο μάλλον όταν της είχε προκύψει ένας extra λόγος που δεν είχε συνυπολογίσει νωρίτερα.
Το ρολόι έδειχνε 5.30 τα ξημερώματα, στις 11 το πρωί είχε μια δουλειά να φέρει εις πέρας, αλλά η ανοιχτή τηλεόραση δεν την άφηνε να κοιμηθεί … Los Angeles Clippers vs Golden State Warriors, για το ΝΒΑ, και μόλις τελείωσε ο αγώνας τον ύπνο χαιρέτισε -για λίγο ακόμα- με περισσή ειρωνεία και το γράψιμο. Ας είναι καλά τα ξυπνητήρια…
[… Κάθε πρωταθλητής, την επόμενη αγωνιστική περίοδο έχει και έναν έξτρα αντίπαλο, τη “φήμη” του… Τι γίνεται, όμως, όταν μια πρωταθλήτρια ομάδα έχει νικήσει και τους 12 πρώτους αγώνες της και αρχίζει να αφήνει έντονα ίχνη προς την κατεύθυνση ενός νέου ρεκόρ; Τότε, ο κάθε αντίπαλος θέλει να γίνει αυτός που “έκοψε τη φόρα”, αυτός που απέτρεψε τον εαυτό του από το απλά να καταμετρηθεί απο τον ιστορικό του μέλλοντος ως “άλλο ένα θύμα” στην “πορεία προς τη δόξα του άλλου”…
Ένας δυνατός και φιλόδοξος -έτσι και αλλιώς- αντίπαλος, οι Clippers, υποδεχόταν τους αήττητους φέτος -και περσινούς πρωταθλητές- Warriors στην έδρα του. Με τόσα πολλά δέλεαρ… Και μάλλον παρασύρθηκαν τόσο πολύ από δαύτα οι γηπεδούχοι που το “παράκαναν”. Για δύο περιόδους “έμπαιναν όλα”, γιατί “έτσι όριζε” το untouchable feeling, απέναντι σε έναν αντίπαλο που “έτριβε τα μάτια του” μεν με αυτά που έκαναν οι απέναντι, αλλά κράταγε μέσα του μια φλόγα που δεν έβλεπαν οι περισσότεροι… Όταν κάποια στιγμή το κοντέρ έγραφε 55-32 υπέρ των Clippers αρκετοί -λόγω προχωρημένης ώρας εδώ στην Ελλάδα- θα έκλεισαν την τηλεόραση, απογοητευμένοι που δεν είδαν ποτέ το ντέρμπι που θα περίμεναν.
Κι όμως, αυτό έγινε! Οι πρωταθλητές επέστρεψαν, αφού είχε ξημερώσει για τα καλά εδώ στα μέρη μας… Οκτώ λεπτά πριν το τέλος πλησίασαν στον πόντο, “γράφοντας στο χιόνι” ότι είχε προηγηθεί. Τι και αν οι γηπεδούχοι βγήκαν αίφνης από τον παρατεταμένο λήθαργο και προηγήθηκαν ξανά με 10 πόντους περίπου πέντε λεπτά πριν το τέλος; Η ειμαρμένη ξαναμίλησε. Και στα τελευταία λεπτά οι πρωταθλητές τα “ξεχείλωσαν” όλα, προς όφελος τους. Τελικό αποτέλεσμα; Εφτά πόντοι διαφορά για την ομάδα που σε όλον τον αγώνα “κυνηγούσε” στο σκορ. 117-124…
Δεν ήταν απλά ένας ακόμα αγώνας μπάσκετ, έστω και ανάμεσα σε δύο από τις καλύτερες ομάδες μπάσκετ του πλανήτη. Δεν ήταν καν άλλο ένα προσωπικό show ορισμένων σούπερ-αθλητών, όπως ο Στεφ Κάρι και ο Κρις Πολ. Ήταν ένα μάθημα αντίδρασης, του πως γυρνάς τις συνθήκες που είναι εις βάρος σου, που πρέπει να δουν όλοι όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ. Έχουν ξαναγίνει ανατροπές, αλλα η διατήρηση των Warriors στο “δρόμο με τις λεύκες του αήττητου ρεκόρ” ήταν μια απολαυστική διαδικασία. Αργή και βασανιστική, μα η αποθέωση της αυτοπεποίθησης και της νοοτροπίας “κάνε ότι θες, όταν εγώ αποφασίσω να θέσω τους όρους, απλά θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις…]
Κώστας Μαρούντας
efsyn.gr
