Ένα χρόνο συμπλήρωσαν οι επιχειρήσεις στην Ουκρανία και τα σημάδια είναι αμφίσημα. Πότε φαίνεται έντονα διάθεση συμφωνίας στις αντιμαχόμενες πλευρές και πότε αναζωπυρώσεις.
Οι Ρώσοι κρατώντας το Μπαχμούτ προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα κεκτημένα εδάφη της <<ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης >> που ξεκίνησαν ενώ οι Ουκρανοί επιθυμούν την απελευθέρωση των κατεχόμενων περιοχών τους.
Τους καλοκαιρινούς μήνες και το φθινόπωρο οι Ρώσοι έκαναν μια σύμπτυξη για ανασύνταξη και αποφυγή περικύκλωσης. Ο Πουτιν μετά τη σκληρή κριτική που δέχθηκε έκανε αλλαγές στην ηγεσία του στρατεύματος και συμφώνησε σε ενδεχόμενο ανακωχής,κηρύσσοντας και μερική επιστράτευση ταυτόχρονα μετά το δημοψήφισμα του καλοκαιριού. Τώρα οι Ρώσοι φαίνονται πιο ενισχυμένοι σε σχέση με το παρελθόν μετά τις αλλαγές που έκαναν.
Στο κάδρο μπαίνει και ο παράγοντας Κίνα με την ηγεσία της πλέον να ενισχύει τους Ρώσους. Αυτό δημιουργεί έντονα την αίσθηση του κινδύνου παγκόσμιας σύρραξης. Οι Κινέζοι ξέρουν ότι μετά τους Ρώσους θα πολεμήσουν και οι ίδιοι με τη Δύση, άμεσα ή δια αντιπροσώπων (proxy war όπως λέγεται) για το θέμα της Ταϊβάν. Έτσι η οικονομική ένωση που δημιούργησαν με τις χώρες της Απω Ανατολής και οι απειλές της προηγούμενης εβδομάδας της Κίνας προς τη Δύση δείχνουν το μέγα λάθος των ΗΠΑ: έφεραν Ρώσους – Κινέζους σε ενιαίο μέτωπο εναντίον τους με βαρύ κόστος για τους ίδιους.
Το ΝΑΤΟ βλέπει ότι τα κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας έχουν χαθεί. Απλά αγωνίζονται για να μην επεκταθεί η κατοχή παραπέρα, προς δυσμάς. Οικονομικά η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική βλέπουν <<αιμορραγία>>. Η βοήθεια προς την Ουκρανία είναι πεταμένα λεφτά.
Στα μάτια του γράφοντος η Ρωσία είναι κερδισμένη, αλλά όχι στον απόλυτο βαθμό. Όπως έχει αναφερθεί έχει ιδέες μεγαλύτερες από τις δυνατότητες της. Τις τελευταίες πρέπει να μεγαλώσει. Ο μεγάλος χαμένος ειναι η Δύση. Ξεκίνησε έναν πόλεμο στον οποίο δεν έχει συμφέρον να εμπλακεί η ίδια.Φθείρει την οικονομία της και τους λαούς της, με κινδύνους για την πολιτική καριέρα των ηγετών της. Η πιο μεγάλη κερδισμένη είναι η Κίνα ως επιτήδειος ουδέτερος,ρέπων προς τη Ρωσική πλευρά.Οι Ρώσοι τη χρειάζονται, η Δύση τη φοβάται. Έτσι χτίζει συνασπισμό θέτοντας διεκδικήσεις.
Ο γράφων πιστεύει σε εκεχειρία μέχρι το Δεκέμβριο του 2023 με μεσολάβηση της Κίνας, κατα πολύ μεγάλη πιθανότητα . Το εναλλακτικό σενάριο θα είναι οδυνηρό για όλους και ειδικά για την δοκιμασμένη πολιτικά και οικονομικά Δύση. Οι Ρώσοι θα έχουν καθε λόγο να επιθυμούν ειρήνη για να καλύψουν <<τρύπες>>, οι Κινέζοι επίσης για να ετοιμάσουν την άμυνα τους για τυχόν συγκρούσεις στον Ειρηνικό και την Άπω Ανατολή, και οι Δυτικοί να δουν τι πήγε στραβά με την πολιτική τους.
Η επιδίωξη των τελευταίων για πόλεμο ήταν επιζήμια για τους ίδιους και για την Ευρώπη. Έχει αναφερθεί ότι Ρωσία και Ουκρανία είχαν σκοπό να τελειώσουν τον πόλεμο, αλλά οι πιέσεις που ασκήθηκαν στον πρόεδρο της δεύτερης το απέτρεψαν. Οι λόγοι έχουν εξηγηθεί και από το γράφοντα, διότι είναι <<κλειστά>> κέντρα και όχι κυβερνήσεις που αποφασίζουν εκεί. Το σχέδιο της διπλής ανάσχεσης πάντως απέτυχε.
(Πηγή εικόνας:kathimerini)
